De bedoeling is dat we van Nederland zo snel mogelijk door Duitsland gaan, daarna via Tsjechie en Slovakije naar de Oekraïne, langs de Zwarte Zee, over het sub-tropische Krim schiereiland met de pont naar Rusland, van daar uit naar Kazachstan waar we de eerste stukken zeer slechte en onverharde weg krijgen.
Na 2000km steppes en woestijnen met als afwisseling de drooglopende Aral zee moeten we in zuid Kazachstan de grens over met het zeer bergachtige Kirgistan, via passen van 3500m bereiken we het Issyk Kul meer duiken we het Tien Shan gebergte op de grens met China in. Hier ligt het hoogste punt van onze reis, de Suck pas op 4236m, met rechts van ons pieken van dikke zevenduizenders zoals Peak Pobeda (7460m).
In noordelijk Kirgistan gaan we voor de 2e keer Kazachstan in naar een kennis in Almaty. Dan is het de bedoeling om in noord Kazachstan het Altai gebergte door te gaan. Dit gebergte op de grens van Kazachstan , Rusland en Mongolië behoort tot de mooiste plekjes op aarde. Bossen, snel stromende rivieren, bergen tot 4500m en veel wild.
Dan het land zonder verharde wegen, het off road paradijs Mongolië. 3000km zand, stenen en rivieren met de doorwaadplaatsen en natuurlijk de Gobi woestijn in zuid Mongolie met de Khongoriin Els, zandduinen van 300m hoogte. In deze buurt viert Gé ook zijn 50e verjaardag. Deze valt samen met het Nadaam-festival. Hier moet op gedronken worden..hi,ha,ho..
Na Mongolië is Siberië weer aan de beurt, oostelijk van het Baikal meer bereiken we ons verste punt Ulan Ude. Langs het Baikal meer gaan we via Irkutsk weer de noordlijke Altai in richting Novosibirsk. Hier woont een 2e kennis. De tijd die we over hebben bepaalt of we de Trans Siberië-express terug naar Moskou nemen of langs deze route gaan rijden. Tja...en in Moskou aangekomen zijn we alweer bijna thuis.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten