dinsdag 19 juni 2007

To road or not to road

11-06-07 km 8309

Onderweg hebben we vandaag 2 Tsjechen ontmoet, zij zijn met 2 Bmw 1200gGs-en op weg naar het oosten van Mongolie. De bedoeling is dat ze niet de hoofdwegen volgen maar recht doorsteken vanaf de Kaspische zee naar Aralsk. Ik hoop dat ze weten wat ze doen met zo'n zware machines. In Atyrau zoeken we een internetcafe .Weer wordt ons gelijk weer hulp aangeboden. Iemand rijdt voor ons uit dwars door de stad. We rijden de stad uit en verwachtten dat gelijk na Atyrau de weg op zou houden maar worden aangenaam verrast door een kleine honderd kilometer perfect asfalt. In Dossor is dit gelijk afgelopen en krijgen een weg voorgeschoteld waar we over hebben horen vertellen maar ons niet hadden kunnen voorstellen dat die weg zo slecht was. Rondom Maqat loopt een weg van zo'n 20km, hier doen we een dik uur over. Uitgeput zetten we onze tent op.


12-06-07 km 8650

De slechte weg wordt niet beter, eerder slechter. We maken lange dagen om toch wat kilometers af te kunnen leggen. In de loop van de dag zien we de sporen van 2 motoren. De Tsjechen hebben toch eieren voor hun geld gekozen en hebben ook voor onze route gekozen. Verstandig want de Duitsers noemen dit gedeelte van Kazachstan "die Hungersteppe". We slaan ons kamp op bij Shubarqudyq.


13-06-07 km 9007

De motor van Ge start niet meer zoals het hoort, we trekken de Bmw vaker aan achter de Ktm. Bij een keer duwen achter het zijspan raakt Ge met zijn onderbeen zijn voetpedaal. Het raakt hierdoor behoorlijk gekneusd. De wegen blijven zo goed als onbegaanbaar op enkele stukken redelijk asfalt na die de rustpunten op de dag zijn.We staan zo goed als de hele dag op de pedalen. Petje af voor de Parijs-Dakarmannen op de motor.


14-06-07 km 9234

De dag begint niet florisant, Ad heeft na 15 km al lekke band. Een flinke niet en een spijker zorgden voor het ongemak.Een stel Duitsers die vorig jaar ook een gedeelte van deze route genomen hadden, hebben naar ons inzien een grote omweg genomen, op de kaart staat een weg rechtstreeks naar Aralsk. Dat hebben we geweten, eerst hebben we enkele kilometers door het terrein gereden om bij de spoorlijn (hier loopt de weg langs) te geraken. Dit lukte niet en zijn terug naar de stad gereden om vandaar langs de spoorlijn te komen. De bevolking had al gewaarschuwd dat hier niet te rijden was. Na 2 kilometer vallen en motoren uitgraven hebben we datzelfde stuk terug moeten ploeteren. Een derdepoging hebben we 25km verder ondernomen masr is ook gestrand in los zand. Daarna hebben we toch maar de omweg van 130km genomen maar we waren wel 4 uur kwijt plus de 4 uur die we voor de omweg nog nodig hadden. Bij de kruising met de beruchte M32 van Aktobe naar Aralsk hebben we nog uit jerrycans getankt voor het laatste slechte gedeelte in Kazachstan. En wat voor een gedeelte, een omgeploegd stuk land is beter begaanbaar. De weg is zo'n 25 meter breed en bestaat uit klei met af en toe brokken asfalt. In die klei zijn sporen getrokken tot 1 meter diep, af en toe dwarssporen zodat je zeker niet verder komt en de klei is in de brandende zon keihard beworden. Onze noppenbanden zijn flink op de proef gesteld, net zoals wij. De kans op iets koels te drinken had ik al op gegeven toen midden in de woestijn een chauffeurscafe opdook, het was al 21h. Na de eerste fles bier werden de tenten voor het café opgeslagen.

9 opmerkingen:

Anoniem zei

Uiteindelijk was het dan toch nog to beer or not to beer... Go on guys!! MS

Anoniem zei

Hoi Jongens,
ben jullie reisverslag aan het lezen,te gek, lijkt me allemaaal zeer spannend,volg jullie wel,doe voorzichtig aan.en veel plezier.

Rich

20 juni 2007 13:16

Iemand anders zei

Het wordt steeds spannender, vergeet niet ervan te genieten.
Probeer te onthouden waar de slechte stukken zijn dan kunnen wij die straks omzeilen ;-)
Succes mannen!

Anoniem zei

Ha Dakarmannen,

wat een geploeter om maar een paar
kilmometer verder te komen. Toch
wel knap, ga zo door. Hier ploeteren we ook gewoon verder maar Sonja Bakker (lees MS) helpt ons er door heen.

Succes nog verder.

RvG

Anoniem zei

sjeng haaj se noe toch mer erpelle met genome om in die voare te poate
veul succes verder ps wie geit ut mit ge siene bein
groetjes sjra

Anoniem zei

Ha die Sjeng en de rest,

Let in Kazachstan maar op dat je niet op een verlaten testgebied komt voor nucliaire rotzooi. Een geluk heeft Sjeng wel, z'n haren kunnen niet meer uitvallen. Stuur eens wat foto's van die aerpele velje, groeten JB te N'wiertj

Anoniem zei

hey mannen,

wij volgen jullie tocht met veel aandacht, het lijkt ons een heel avontuur.
Nog veel succes met jullie verdere reis.

groet, fam. Croonenbroek

Unknown zei

Hallo Sjeng, Ge en Ad. Ik hoop dat na het afzien op de M32 en de rustdag bij ons in Kazachstan het in Kirgizië voorspoedig gaat. Ik heb op mijn weblog een foto van jullie bezoek geplaatst op http://www.lammertbies.com/weblog/2007/06/19/pitstop/

Lammert en Elmira

Anoniem zei

Hoi Ad,

Ik ben weer terug in Nederland na een zeer zware fietstocht in Noorwegen. De 545 km van Trondheim naar Oslo heb ik in 24:51 uur afgelegd. De eerste 90 km was droog en vervolgens 380 km met alleen maar regen gehad. Vervolgens de laatste 75 km weer droog. Halverwege zaten we op een schema van 22 uur dus je kunt wek nagaan hoe zwaar het was de laatste 280 km. Daar heb ik 3 uur verloren. De hele nacht doorfietsen viel mee. Dit was het weer, hoop dat ook met jullie alles goed gaat.

Groeten,
Pim